Psy zaliczane do dużych mają ponad 60 cm w kłębie, a ich waga wynosi do 45 kg (psy o większych parametrach, to psy olbrzymie). Znajdziemy zatem wśród nich przedstawicieli bardziej popularnych ras takich jak golden retriever, owczarek niemiecki, bokser, labrador czy owczarek szkocki collie, oraz rzadziej spotykanych, np. akita inu, cane corso, wyżeł weimarski czy foxhound.
Oczywiście wielkość nie zna rasy – popularne kundelki także mogą osiągać pokaźne rozmiary. Rozważając kupno lub przygarnięcie dużego psa należy pamiętać o tym, że wielkość zwierzęcia ma wpływ na wiele aspektów życia, także jego opiekuna. Jeśli dotąd mieliśmy do czynienia jedynie z niewielkimi psiakami, to warto nieco zgłębić temat przed podjęciem decyzji.
Duży pies – o czym trzeba pamiętać
Życie z dużym psem wymaga pewnej wiedzy i wyobraźni. Warto wiedzieć, że duże psy są mniej długowieczne niż ich mniejsi pobratymcy. Psy ras dużych i olbrzymich żyją przeciętnie około 10 lat (oczywiście są wyjątki), podczas gdy mniejsze rasy mogą dożyć lat kilkunastu, a nawet dwudziestu.
Przyjęło się też uważać, że duży pies wymaga większej ilości ruchu. Tylko częściowo jest to prawdą. Przede wszystkim każdy pies potrzebuje ruchu – w ilościach dostosowanych do wieku, zdrowia i temperamentu danego osobnika. Można się kierować charakterystyką danej rasy, ale pamiętajmy, że nie musi się ona sprawdzić w 100 % u konkretnego psa. Niektóre duże psy mogą mieć rzeczywiście potrzebę większej ilości ruchu (np. husky, psy pasterskie), podczas gdy innym wystarczą porządne, ale niezbyt intensywne spacery czy ćwiczenia umysłowe.
W doborze czasu i ilości aktywności dla czworonoga, bardziej niż jego wielkością dobrze jest się kierować jego potrzebami wynikającymi z typu rasy. Przyjęło się też, że duże psy mają często spokojny charakter i uchodzą za bardziej opanowane, niż małe psy. Tutaj też bywa różnie. Przykładowo teriery są zazwyczaj żywiołowe i pełne energii, natomiast taki dog niemiecki często bywa stateczny i spokojny, czasem wręcz powolny. Faktycznie dość często można zaobserwować małe, krzykliwe psy, które zdają się nadrabiać swój niewielki rozmiar hartem ducha, podczas gdy duże psy spokojnie suną spacerowym tempem obok opiekuna. Nie warto jednak nadmiernie upraszczać i kierować się stereotypami. Bierzmy pod uwagę temperament i usposobienie konkretnego psa, bez względu na jego wielkość czy rasę.
Przy wyborze psa często można się też spotkać z pytaniem „Jaki pies jest najlepszy dla dzieci?” oraz, że dana rasa jest dla rodziny z dziećmi lepsza niż inna. Wśród polecanych rodzinnych ras psów dużych są labradory, nowofundlandy czy berneńskie psy pasterskie. Do przedstawicieli niektórych ras przylgnęły wręcz łatki „psiej niańki”, jak w przypadku golden retrieverów i właśnie labradorów. Jednak pamiętajmy, że psa nie powinno się brać „dla dziecka”, a dla całej rodziny. To dorośli są finalnie opiekunami psa i są za niego odpowiedzialni.
Jeśli szukamy psa dla rodziny, gdzie są dzieci, na pewno nie zaszkodzi się kierować opisem danej rasy i szukać w niej łagodności i cierpliwości, ale pamiętajmy, że to żadna gwarancja - najlepiej omówić kwestię pogodzenia potrzeb psa i dzieci podczas rozmowy z hodowcą psa lub z wolontariuszem jeśli decydujemy się na adopcję.
Jeśli chodzi o wielkość psa to warto podkreślić, że duży pies będzie silny i większy od małego dziecka, zatem może się zdarzyć, że niechcący je przewróci czy nadepnie. Zabawie i spacerom dziecka z psem, zwłaszcza dużym zawsze powinien towarzyszyć dorosły opiekun. Nawet starsze dzieci mogą nie utrzymać silnego psa, kiedy ten pociągnie smycz. Bezpieczeństwo zarówno dziecka jak i psa powinno być priorytetem.
W przypadku dużych psów warto także pamiętać o fakcie, że ze względu na tendencję do problemów ze stawami/kręgosłupem niewskazane są dla nich schody. Zwłaszcza w podeszłym wieku duży pies może mieć problemy z ich pokonaniem, a przy schorzeniach szkieletu może zaistnieć konieczność noszenia psa po schodach.
Potrzeby w rozmiarze XL
Na początek weźmy pod lupę najbardziej podstawowe psie potrzeby. Po pierwsze – większy pies potrzebuje więcej miejsca. W malutkiej kawalerce może być trudno wygospodarować miejsce na legowisko dla dużego psa. Zwierzęta te lubią spać w różnych miejscach – na małej przestrzeni zwierzę zwyczajnie może nie móc sobie znaleźć wystarczającej ilości miejsca, żeby się porządnie wyciągnąć, a domownicy będą ciągle na niego wpadać i przeszkadzać chodząc mu nad głową. Dodatkowo, jeśli zaliczamy się do osób, które chętnie goszczą psa na kanapie, pamiętajmy, że duży pies może zająć jej sporą część i może być nam po prostu ciasno. Zabawa z psem w małym mieszkaniu także może być utrudniona. Przeciąganie się szarpakiem czy rzucanie piłki wymaga jednak nieco miejsca i w celu dostarczenia wystarczającej ilości zabawy konieczne będzie wychodzenie na zewnątrz.
Po drugie – większy pies = więcej jedzenia. Warto sobie wcześniej policzyć ile suchej karmy będzie potrzebował duży pies. Przykładowo owczarek niemiecki w sile wieku, w zależności od aktywności, zje co najmniej kilkanaście kilogramów suchej karmy miesięcznie. Taka ilość dobrej jakościowo karmy oznacza niemały koszt. Należy wziąć też pod uwagę, że leki czy suplementy diety zazwyczaj podaje się psom według ich masy ciała, co oznacza, że im większy pies tym większe ilości tego typu produktów będą potrzebne, co także powiększa ich koszty. W przypadku dużych psów trzeba o tym realnie pamiętać, gdyż często ich stawy i szkielet potrzebują specjalnej troski. Duże psy mają tendencję do problemów z układem kostnym i może się okazać, że nasz pupil będzie wymagał nie tylko specjalistycznej karmy, ale także podawania leków i suplementów wzmacniających lub chroniących stawy, zarówno we wczesnym, jak i późnym wieku zwierzęcia.
Wielkość psa determinuje także rozmiary i koszty psiego wyposażenia. Akcesoria takie jak posłanie, miski czy zabawki będą musiały być odpowiednio duże. Szelki i smycze spacerowe powinny być bardziej wytrzymałe niż w przypadku małych psów. Pamiętajmy, że dorosły, duży pies często przewyższa człowieka swoją siłą, stąd oprócz porządnych akcesoriów spacerowych, warto pomyśleć o dobrym wyszkoleniu psa, aby wspólne spacery były spokojne i przyjemne zarówno dla psa jak i dla nas.
Czy duży pies nadaje się do mieszkania w bloku?
Na pewno nie raz mieliśmy okazję słyszeć, że duży pies powinien mieszkać tylko w domu z ogrodem. Nie do końca się z tym zgodzę. Oczywiście, jeśli pies będzie miał do dyspozycji więcej miejsca niż w przeciętnym mieszkaniu to tym lepiej, nie oznacza to jednak, że w bloku się nie odnajdzie. Szkodliwym mitem jest przekonanie, że psa, który ma do dyspozycji ogród nie trzeba wyprowadzać na spacer. Wszystkie psy, niezależnie czy mieszkają w bloku czy w domu z ogrodem, potrzebują spacerów, aby zaspokoić potrzebę eksploracji otoczenia i nowych bodźców. Pies przebywający stale w tym samym otoczeniu nudzi się i frustruje, co może prowadzić do problemów behawioralnych.
Jeśli decydujemy się na posiadanie dużego psa w mieszkaniu w bloku koniecznie weźmy pod uwagę możliwość zapewnienia mu wspomnianej wcześniej komfortowej przestrzeni oraz unikajmy prowadzenia go po schodach, zwłaszcza w przypadku wyższych pięter. Winda jest bardzo wskazana.
Pamiętajmy również o tym, że pies mieszkający w bloku powinien być dobrze zsocjalizowany, aby nie był uciążliwy dla sąsiadów pod względem hałasów czy zapachów. Zawsze sprzątajmy po psie i uczmy go pożądanych zachowań – zwierzę nie powinno zaczepiać obcych osób, ujadać czy brudzić na wspólnej przestrzeni. Duże psy z powodzeniem mogą mieszkać w mieszkaniach w miastach, jeśli mają wystarczającą, komfortową przestrzeń oraz regularne i jakościowe spacery.
Więcej porad odnośnie psów znajdziesz na Empik Pasje w dziale Mam Zwierzęta.
Zdjęcie okładkowe: Shutterstock
Komentarze (0)