Rycerze wojennego nieba

"Na początek Franz Stigler, który udał się do Afryki, by pomścić brata, wiedziałby, co zrobić. Rozniósłby w pył ten bombowiec, razem z jego załogą. Jednak tam, nad pustynią i w przestworzach nad Italią ostatni rycerze Europy nauczyli Stiglera przestrzegać pewnego kodeksu. Miał walczyć nieustraszenie i bezwzględnie, świętować zwycięstwo, a nie śmierć przeciwnika, i wiedzieć, kiedy uznać coś za rację nadrzędną". Ten cytat jest konieczny, by zrozumieć niesamowitość opowieści z II wojny światowej tej odbywającej się w powietrzu, innej od toczonej na ziemi i na morzu. Piloci mieli swój kodeks i honor. Niemieccy piloci oburzali się kiedy mówiono na nich naziści, nie wielu bowiem było w szeregach NSDAP. Bombowiec amerykański na pokładzie z 10 ludzi i on pilot myśliwca Stigler, który mógł zaliczyć kolejne trafienie, by zbliżyć się do Krzyża Rycerskiego Żelaznego Krzyża odpuszcza i... podaje rękę załogi wroga. Bo... nie jest najważniejsza śmierć przeciwnika, tym bardziej tak bardzo osłabionego. To niesamowita opowieść, jak literacka fikcja, ale nie, Ci ludzie istnieli, mało tego główny Charlie Brown pilot bombowca, kiedy proszony jest o opowiedzenie o tym dniu, w którym śmierć była o milimetry, mówi autorowi książki Adamowi Makosowi: - Tak, ale musisz porozmawiać z Franzem, bo bez niego ta opowieść nie ma sensu. Obaj bohaterowie tego lotu żyli, by dać świadectwo, że w ich wydaniu wojna miała inne oblicze, co więcej zmieniła ich, ale nie tak jak większość... Jak? To musi Wam opowiedzieć Makos. Są takie książki, które czyta się z zapartym tchem, taką są "Rycerze...". Bo mimo że to zbeletryzowana opowieść, ale pełna drobiazgowych faktów pisaną ręką dziennikarza, który tworzy reportaż, jakby powstawał tu i teraz, w tamtej rzeczywistości, a nie był rekonstrukcją na podstawie zbieranych opowieści. To piękne doświadczenie Czytelnika, który dzięki tej opowieści ma szansę, uwierzyć, że honor rycerza sięgał II wojny światowej, a piloci i lotnicy byli ludźmi wyjątkowymi. Charlie i Franz poczuli niesamowitą więź już w czasie tego lotu, która przerodziła się wielki szacunek i przyjaźń po latach. Jeśli mogę prosić, nie omijajcie tej książki, bez względu czy kochacie literaturę wojenną, bo wartości w niej zawarte są naprawdę uniwersalne