Olga

[RECENZJA] OLGA Autor: Ewa Hansen Wydawnictwo: NovaeRes Premiera: 14.12.2023 ZAKAZANY OWOC MIEWA GORZKI SMAK Ewa Hansen zadebiutowała na początku 2023 roku książką KLUBOWE DZIEWCZYNY, była to krótka nowelka składająca się z trzech opowiadań z trzema rożnymi bohaterkami. Poznaliśmy Martę, Jankę i Werę. Pod koniec ubiegłego roku ukazała się druga książka Autorki – OLGA. Okładka w bardzo podobnym klimacie, ale jest to zupełnie nowa historia z nowymi bohaterami. Po książkę sięgnęłam ze względu na to, że znałam już KLUBOWE DZIEWCZYNY i chciałam przekonać się w którą książkową stronę zdecydowała się pójść Ewa Hansen. Tym razem fabuła skupia się wokół zakazanego związku, ale nie tylko… . Tytułowa Olga to uczennica liceum i córka bogatych rodziców. Dziewczyna dobrze się uczy, ale w grupie rówieśniczej jest odludkiem. Matka i ojciec ciągle są w delegacji i nie poświęcają jej czasu i uwagi. Olga jest samotna, nie ma z kim porozmawiać i komu zwierzyć się ze swoich rozterek. Jest też on – Piotr, nauczyciel języka polskiego w prywatnym liceum. Zarozumiały gbur, na lekcjach trzyma dyscyplinę, znany z ostrych metod nauczania i wychowania, nie cieszy się sympatią uczniów. Pewnego dnia Olga mdleje na lekcji prowadzonej przez Grajewskiego. Dziewczyna ma bardzo wysoką gorączkę i nie może sama wrócić do domu. Ojciec nastolatki prosi nauczyciela o zaopiekowanie się jego córką do czasu powrotu jego i żony do Polski. Piotr niechętnie zgadza się na propozycję, ale ostatecznie nie ma innego wyjścia. Uczennica i nauczyciel mimo początkowej wrogości zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu. Wieczorne rozmowy, opiekuńcze gesty, uwaga i troska sprawiają, że zaczyna między nimi budować się więź porozumienia i bliskości. Do czego doprowadzi ta znajomość? Co stanie się, gdy światło dzienne ujrzy bliska relacja Olgi i Piotra? Jak zareagują na to rodzice, szkoła i otoczenie? Sięgając po książkę myślałam, że będzie to klasyczny romans z motywem zakazanego związku i różnicy wieku. Autorka jednak zdecydowała się wpleść do niego również inne trudne tematy, które dotyczą aktualnie bardzo wielu młodych osób. Opisuje relację dziecko – rodzice, samotność nastolatków, problemy w szkole, prześladowanie, molestowanie. Bohaterowie bardzo często odczuwają strach, lęk, niepewność, mają poranione dusze i serca. Ewa Hansen pokazuje również, że często człowiek przegrywa z systemem. Ważniejszy pozostaje prestiż, dobre imię, problemy jednostki zamiatane są pod dywan, liczą się układy i grube portfele. Najsmutniejsze pozostaje to, że często nawet wielka tragedia tego nie zmienia. Jestem ogromnie poruszona zakończeniem tej historii. Finał wywołał we mnie ogromne emocje. Moim zdaniem taki przebieg wydarzeń skłoni każdego Czytelnika do refleksji i przemyśleń, nad tym jak cienka jest granica między życiem i śmiercią. Warto rozmawiać, aktywnie słuchać drugiego człowieka, reagować, nie bagatelizować nawet najmniejszych oznak zła. Zabijać w zarodku przejawy wszelkiej agresji. Rzadko zdarza mi się płakać podczas czytania, ale OLGA zdecydowanie złamała mnie jako Czytelnika.

Dziś będzie o książce, która trafiła w moje ręce zupełnie przypadkowo, a wiem, że nigdy o niej nie zapomnę. Mowa o "Oldze" autorstwa Ewy Hansen. Dziękuję, Doroto, że poleciłaś mi tę książkę na Targach i zaproponowałaś spotkanie z autorką. Dziś wiem, że to było przeznaczenie. Znacie to uczucie, kiedy od początku wiecie, że historia nie skończy się dobrze? Kiedy przez całą lekturę czujecie napięcie związane z nieuniknionym, a jednak brnięcie w to dalej mając nadzieję, że może jakimś cudem zmieni się tok wydarzeń? Taka właśnie jest ta książka, trzymająca w napięciu, budząca ciekawość i wywołująca burzę emocji. Uczucie pomiędzy uczniem i nauczycielem to temat, który nie raz był poruszany w literaturze, do tego różnica wieku i mamy kanwę do pikantnej i niewątpliwie kontrowersyjnej historii. Ewa Hansen postanowiła pokazać właśnie taką, ale bez motyli w brzuchu i koloryzowania, choć piękne prawdziwe uczucie też tu znajdziecie. Autorka pokazała dramat dwojga ludzi uwikłanych w machinę układów, ludzi, którzy nie pragnęli niczego oprócz zwykłego szczęścia. Surowy nauczyciel po przejściach i dojrzała jak na swój wiek nastolatka z bogatego domu zaniedbywana przez zapracowanych rodziców. Do tego prestiżowe liceum i bananowa młodzież, której pieniądze i znajomości rodziców otwierają wszystkie drzwi. Ta książka jest napisana trochę szorstko, tak po męsku, jak rasowy thriller bądź sensacja, bez dłuższych rozważań bohaterów, ale nie przeszkadza to zupełnie w odbiorze ich wewnętrznego świata, czułam ich aż za bardzo. Realizm tej historii aż bije po oczach. To wszystko mogło się wydarzyć naprawdę. O takich sprawach mówi się w wiadomościach. Ale i tak nic tak bardzo nie przeraża jak bezsilność, którą czułam. A później złość, niemoc, ból... Czułam tę historię całą sobą. Ewa Hansen porusza w tej książce wiele ważnych tematów, takich jak rodzicielstwo, odpowiedzialność, dorosłość. I ten, który utkwił w mojej głowie. Ile może znieść człowiek? Gdzie jest ta granica? Autorka pokazała, że nie boi się mocnych scen i kontrowersyjnych tematów, odważnie kreśli bardzo wyrazistych bohaterów i zostawia w czytelniku ślad, równie wyrazisty i niezmazywalny. Polecam z całego serca, ale ostrzegam, że po tej lekturze możecie długo być w rozsypce.

3,5/5 Szczerze to trochę się zbierałam żeby napisać coś o tej książce. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorka i mam trochę niedosyt i mam zamiar sięgnąć po inną jej książkę. A dlaczego? Czytało mi się dobrze, książka była ok, ale jednak chyba to nie to czego oczekiwałam od tej pozycji. Mamy tu motyw zakazanej miłości co mnie zaintrygowało i opiera się ona na relacji uczennica-nauczyciel. Super! Coś co lubię, szczególnie po książce The love hypothesis od Ali Hazelwood i relacji głównej bohaterki z profesorem. Kolejny motyw to Age gap do którego niedawno się przekonałam, ale tutaj troche za bardzo raziło mnie to, że nasza główna bohaterka przez większość książki była niepełnoletnia, a ja jednak nie jestem za romantyzowanie takiej sytuacji (oczywiście co innego jeżeli chodzi o relacje rówieśnicze, w której jedno skończyło te 18 lat wcześniej). Tutaj jednak ta różnica jest nieco za duża. Szanuje jednak za napisanie tego, bo faktycznie zdarzają się takie rzeczy w realnym świecie. Na plus przyjemny język i styl pisania autorki, przez co czytało się przyjemnie i szybko, oczywiście pojawiło się trochę błędów z korekty, głównie literówki. To co mi się najbardziej podobało to ukazanie przez autorkę realnych problemów. Zaniedbania dyrekcji w prestiżowych szkołach względem podopiecznych. Uczniowie robią co chcą, liczą się pieniądze. Dla dyrektora ważniejszy jest wizerunek szkoły niż dobro uczniów. Mamy również rażące zaniedbania ze strony rodziców wobec dzieci w bogatych rodzinach. Dobrze zostało pokazane jak wpływa na człowieka utrata bliskiej osoby. Co do samej głównej bohaterki to z jednej strony była samodzielna i bardzo inteligentna, a z drugiej zachowywała się momentami bardzo dziecinnie i po prostu głupio/nierozsądnie. Jest to zdecydowanie książka, o której trzeba wyrobić sobie swoje własne zdanie. Ja osobiście was zachęcam do zapoznania się z autorka oraz jej wspieranie

"Olga" to dla mnie dziwna książka. Z jednej strony, mamy historię zakazanego uczucia pomiędzy uczennicą a nauczycielem, która przedstawiona jest ze smakiem. Z drugiej strony, ilość absurdalnych sytuacji i zachowań bohaterów, które autorka podsunęła, spowodowała niejako, że ciężko było mi zżyć się z tą powieścią i uwierzyć bohaterom. Autorka nie wykorzystała dobrze swojego pomysłu. Dlatego jest to dzieło jakich wiele. Jedyne co pozostanie w mojej pamięci to piękna okładka.