Co wiedzą umarli

Książka w dużej części bardzo ciekawa, pokazująca w jaki sposób działa system w Stanach Zjednoczonych. Myślę, że niejednej osobie uświadomiłaby bardzo obrazowo, że koroner to nie lekarz medycyny sądowej, a przynajmniej nie zawsze tak jest. Jedyne co mi się nie podobało to zbyt duża ilość opisu życia autorki. Kupiłam literaturę faktu, a nie biografię. Niestety coraz częściej, przy każdej kolejnej lekturze książek z tego gatunku, zaczynam mieć przekonanie, że te książki powinny być na dziale biografia.

tluszczowosk,zmydlenie(saponifikacja) denat, nalogi uzywki,smierc samobojstwa,rozkład cial,mumifikacja wypadniecie trzewi, samotna smierc,medyczka sadowa, ból, przetrwanie, brutalnosc…koroner,nienaturalne zgony, depresja, choroby world trade centre,na to sie przygotujcie siegajac po ten egzmeplarz

Niesamowita.

Super

< True crime czy wymyślone historie o zbrodniach? > Czytam je bardzo rzadko, ale gdybym miała wybierać to mój wzrok od razu pada na true crime. Muszę mieć nastrój, ponieważ to książki o wyjątkowym ładunku emocjonalnym. Co wiedzą umarli nie jest stricte z tego gatunku, ponieważ to wspomnienia autorki, ale przedstawiające prawdziwe zbrodnie oraz naturalne zgony, do których była wzywana Butcher. Barbara pracowała jako medyk sądowy, który ( kolokwialnie mówiąc) odwiedza zwłoki w ich „naturalnym środowisku” zanim trafią na stół patologa. To on określa przybliżoną datę zgonu, próbuje domyślić się kim był zmarły, zastanawia się czy śmierć nastąpiła naturalnie, w wyniku nieszczęśliwego wypadku czy może doszło do morderstwa. Śledzi trajektorie lotu kuli, rozbryzgi krwi i wiele, wiele innych. Barbara intrygująco i ze swadą opowiada o przypadkach ze swojej pracy, nie brakuje jej też dużej ilości współczucia i szacunku. Każdy przypadek traktuje wyjątkowo, porusza ją zwłaszcza samotność samobójców. Okrasza swoje opisy sporą ilością czarnego humoru bez którego praca medyka sądowego polegająca na oglądaniu zwłok w rożnym stopniu rozkładu i zniszczenia nie miałaby racji bytu. Dodatkowo, autorka ma interesującą przeszłość. W latach swojej młodości nawet nie myślała o takiej ścieżce kariery, boryka się z alkoholizmem i depresją, co w połączeniu z tak emocjonującą pracą z pewnością przysparza wielu problemów. Widać to wyraźnie w bardzo mocnych i osobistych opisach dotyczących pracy przy katastrofie z 11 września. I na mnie wywarły one spore wrażenie. Naprawdę polecam, może nie pasuje napisać tego o takiej książce - ale przyjemnie mi się ją czytało i nie mogłam się oderwać. Wszystko tutaj gra, a lektura realnych przypadków przypomina, że życie pisze najbardziej szalone i makabryczne scenariusze. Jeśli ktoś nie jest przekonany z powodu pojawiających się na rynku znacznych ilości książek o pracy patologów, techników kryminalnych, to gwarantuję, że tę wyróżnia warstwa emocjonalna i ludzkie, pełne współczucie podejście autorki do każdego pojedynczego przypadku.