Świat według Clarksona. Część 4. W czym problem?

To jak najbardziej Clarkson we własnej osobie, pomysłowy, ironiczny oraz jak zawsze sarkastyczny. Książka wciąga od pierwszego felietonu a przez kolejne po prostu się płynie. Krótko mówiąc bardzo poczytna, polecam.

Świetna książka. Jak każda tego autora. Polecam całą serię.

Miała być dłuższa recenzja, ale w trakcie okazało się że mam limit ilości znaków. Wiec będzie krótko. Problemem w książce jest sam Clarkson - on po prostu felietony traktuje jako zwykły blog. Dla ludzi z Anglii będzie to wyśmienita lektura, dla obcokrajowców niekiedy trudna do przebrnięcia. Clarkson często i gęsto nawiązuje do aktualnej sytuacji politycznej w Wielkiej Brytanii, krytykuje osoby w rządzie i od czasu do czasu rzuca tytuły angielskich dziennikarzy czy programów TV. OK, z tyłu jest kilkunastostronicowy skorowidz ważniejszych osób, ale... Ciężko się czyta tekst w stylu "James Dyson powiedział, że Dider Drogba kiepsko gra, a Alan Davies skrytykował S. Fry'a za parodiowanie Vanessy Feltz". To tak, jakby w Portugalii ukazała się książka z tekstami o Palikocie, Agencie Tomku i Seksmisji. Mało kto naprawdę zrozumie. Drugi problem to wyolbrzymianie pewnych rzeczy (np. płot kosztuje miliard funtów a wbicie gwoździa trwa dwa lata). Fajne to na początku, ale powtarzane - drażni.

Wielbicieli Clarksona ta książka z pewnością nie rozczaruje, a tych którzy nie mieli z nim styczności w roli felietonisty, zachęcam zacząć kontakt z nim od tej właśnie książki - znajdą tu stuprocentową clarksonologię w czystym, najostrzejszym wydaniu. A na współczesne, niespokojne czasy polecam jego rewelacyjne felietony o kryzysie finansowym.

Świetne! Clarksona znam z dwóch innych książek. Lubię w nim ironię i zawsze świeże tematy na tapecie. Kupiłam też na prezent:) A najbardziej podoba mi się, że znaleźć czas na niego jest naprawdę łatwo: pisze krótko i bardzo wciągająco!